Jer 40 | PesOV | STEP | كلامیكهاز جانبخداوند بر ارمیا نازل شد بعد از آنكهنبوزردانرئیسجلاّداناو را از رامهرهاییداد و ویرا از میانتمامیاسیراناورشلیمو یهودا كهبهبابلجلایوطنمیشدند و او در میانایشانبهزنجیرها بستهشدهبود برگرفت.

Jeremiah 40

1 كلامیكهاز جانبخداوند بر ارمیا نازل شد بعد از آنكهنبوزردانرئیسجلاّداناو را از رامهرهاییداد و ویرا از میانتمامیاسیراناورشلیمو یهودا كهبهبابلجلایوطنمیشدند و او در میانایشانبهزنجیرها بستهشدهبود برگرفت. 2 و رئیسجلاّدانارمیا را گرفته، ویرا گفت: «یهوهخدایتاینبلا را دربارهاینمكانفرمودهاست. 3 و خداوند برحسبكلامخود اینرا بهوقوعآورده، عملنمودهاست.زیرا كهبهخداوند گناهورزیدهو سخناو را گوشنگرفتهاید پساینواقعهبهشما رسیدهاست. 4 و حالاینكمنامروز تو را از زنجیرهاییكهبر دستهایتو استرها میكنم. پساگر در نظرتپسند آید كهبا منبهبابلبیاییبیا و تو را نیكو متوجهخواهمشد. و اگر در نظرتپسند نیاید كههمراهمنبهبابلآیی، پسمیا و بدانكهتمامیزمینپیشتو استهر جاییكهدر نظرتخوشو پسند آید كهبرویبهآنجا برو.»

5 و وقتیكهاو هنوز برنگشتهبود (ویرا گفت): «نزد جدلیا ابناخیقامبنشافانكهپادشاهبابلاو را بر شهرهاییهودا نصبكردهاستبرگرد و نزد او در میانقومساكنشو یا هر جاییكهمیخواهیبروی، برو.» پسرئیسجلاّداناو را توشهراهو هدیهداد و او را رها نمود. 6 و ارمیا نزد جدلیا ابناخیقامبهمِصْفَهآمده، نزد او در میانقومیكهدر زمینباقیماندهبودند، ساكنشد.

7 و چونتمامیسردارانلشكر كهدر صحرا بودند و مردانایشانشنیدند كهپادشاهبابلجَدَلیا ابناخیقامرا بر زمیننصبكردهو مردانو زنانو اطفالو فقیرانزمینرا كهبهبابلبردهنشدهبودند، بهاو سپردهاست، 8 آنگاهایشاننزد جدلیا بهمصفهآمدند یعنیاسماعیلبننَتَنْیا و یوحانانو یوناتانپسرانقاریحو سرایا ابنتَنْحُومَتو پسرانعیفاینَطُوفاتیو یزَنْیا پسر مَعْكاتیایشانو مردانایشان.

9 و جدلیا ابناخیقامبنشافانبرایایشانو كسانایشانقسمخورده، گفت: «از خدمتنمودنبهكلدانیانمترسید. در زمینساكنشوید و پادشاهبابلرا بندگینمایید و برایشما نیكو خواهد شد. 10 و اما مناینكدر مصفهساكنخواهمشد تا بهحضور كلدانیانیكهنزد ما آیند حاضر شومو شما شرابو میوهجاتو روغنجمعكرده، در ظروفخود بگذارید و در شهرهاییكهبرایخود گرفتهاید ساكنباشید.»

11 و نیز چونتمامییهودیانیكهدر موآبو در میانبنیعّمونو در ادومو سایر ولایاتبودند شنیدند كهپادشاهبابل، بقیهایاز یهود را واگذاشتهو جدلیا ابناخیقامبنشافانرا بر ایشانگماشتهاست، 12 آنگاهجمیعیهودیاناز هر جاییكهپراكندهشدهبودند مراجعتكردند و بهزمینیهودا نزد جدلیا بهمصفهآمدند و شرابو میوهجاتبسیار و فراوانجمعنمودند.

13 و یوحانانبنقاریحو همهسردارانلشكریكهدر بیابانبودند نزد جدلیا بهمصفهآمدند، 14 و او را گفتند: «آیا هیچمیدانیكهبَعْلِیسپادشاهبنیعّموناسماعیلبننَتَنْیا را فرستادهاستتا تو را بكشد؟» اما جدلیا ابناخیقامایشانرا باور نكرد.

15 پسیوحانانبنقاریحجدلیا را در مصفهخفیةً خطابكرده، گفت: «اذنبدهكهبرومو اسماعیلبننَتَنْیا را بكشمو كسیآگاهنخواهد شد. چرا او تو را بكشد و جمیعیهودیانیكهنزد تو فراهمآمدهاند پراكندهشوند و بقیهیهودیانتلفگردند؟»

16 امّا جدلیا ابناخیقامبهیوحانانبنقاریحگفت: «اینكار را مكنزیرا كهدربارهاسماعیلدروغمیگویی.»